مکان یابی-تخصیص سلسله مراتبی برای خدمات فوریت های پزشکی

خدمات فوریت­های پزشکی، سیستمی مؤثر و کارآمد برای کمینه کردن خسارت­های جانی حاصل از بیماری­ها و حوادث اورژانسی است که برای ارائه خدمات پیش بیمارستانی ایجاد شده است. هدف این سیستم­ پاسخ­گویی سریع برای زنده نگه­داشتن بیماران و درصورت نیاز، انتقال آن­ها به مراکز درمانی است. عملکرد این سیستم با مسائلی مانند مکان­یابی پایگاه­ها و آمبولانس­ها، تعیین تعداد مورد نیاز آمبولانس­ها و تخصیص آن­ها به تماس­های اورژانسی قابل سنجش است و به‏وسیلة آن، می­توان به ارتقای عملکرد سیستم پرداخت. بنابراین، مکان­یابی به منظور پوشش حداکثری مناطق و خدمت­دهی مطلوب به بیماران، یکی از مسائل پر اهمیت سیستم­ خدمات فوریت­های پزشکی به­شمار می­آید. بدین ترتیب، مسئله مکان­یابی - تخصیص تسهیلات سیستم خدمات فوریت­های پزشکی در دو مفهوم مورد نیاز برای برنامه­ریزی و تصمیم­گیری اثربخش نمود پیدا می­کند: 1) مکان­یابی تسهیلات خدماتی و ظرفیت آن­ها، 2) تخصیص حوزه­های خدمات به تسهیلات خدماتی. پژوهش حاضر از مدل­های پوششی و تسهیلات سلسله مراتبی استفاده کرده و مدل ریاضی با ترکیبی از تئوری صف را مبنای دستیابی به اهداف پژوهش قرار داده است. مدل پوششی hiq-mclp مدلی توسعه یافته از مدل mclp است که برای پوشش حداکثری و افزایش کیفیت خدمات ارائه شده. این پژوهش از مدل ریاضی چند هدفی استفاده کرده که هزینه را کمینه و پوشش را بیشینه می­کند. مدل در دو سطح برای مکان­یابی و تخصیص سرورهای اورژانسی مانند آمبولانس در سیستم­های خدمات فوریت­های پزشکی به­کار گرفته و در شهر بوشهر پیاده‏سازی شده است. مسئله در سطوح اطمینان و شمار افراد درحال انتظار متفاوت با نرم­افزار lingo 15 تحلیل حساسیت شده است.